Języka obcego uczymy się całe życie, a często nie są to jedynie lekcje oferowane przez tradycyjne szkoły językowe. Umiejętności językowym nabieramy przecież podczas każdych sytuacji codziennych. Oto kilka moich lekcji angielskiego, które zapamiętam na długo.
Filmy i telewizja
Chyba większość z nas, a przynajmniej ci urodzeni na przełomie lat 80/90-tych pierwszy raz usłyszeli język angielski właśnie w kinie lub przed telewizorem. Choć normą było wtedy tłumaczenie z lektorem, nawet filmów kinowych, to w tle dało się zawsze usłyszeć obcy język. Cała Polska wychowywała się wtedy w nagłym zachłyśnięciu się amerykańską kulturą. Dlatego wszystko, co pochodziło zza oceanu wydawało się nam lepsze. Przede wszystkim język i to, jak mówili nasi bohaterowie. Myślę, że większość z nas zaczynając naukę języka angielskiego od podstaw, nie myślała jeszcze o lepszej pracy czy zagranicznych podróżach. Chcieliśmy mówić po angielsku, bo w tym języku mówił MacGyver, Rambo, Terminator i reszta naszych idoli z dzieciństwa. Nigdy nie zapomnę, jak znając już język angielski na tyle, żeby rozumieć oglądane filmy, zorientowałam się, że oglądam je bez tłumacza na kablówce. Byłam przekonana, że słyszę tak dobrze mi znany głos lektora, ale był on tylko w mojej głowie. John McClane mówił w swoim ojczystym języku.
Gry komputerowe
To, że grając w gry komputerowe uczę się angielskiego, przez długi czas traktowałam jako wymówkę dla rodziców. Przecież nie tylko przechodzę przez kolejne etapy, przeżywam kolejne przygody i świetnie spędzam czas. Przy okazji czytam, poznaję nowe słowa i słucham języka, często nagranego przez świetnych aktorów – to była dla mnie pierwsza, prawdziwa nauka języka angielskiego. Zaczęłam grać w gry w latach 90-tych, kiedy ani wyjazdy za granicę nie były tak popularne, ani dostęp do internetu nie był tak powszechny. Dlatego moją niezapomnianą lekcją z tego okresu jest moment grania w „Monkey Island”. Była to niezwykle popularna – a dziś już nieco zapomniana – seria przygodówek typu „click & point”. W pewnym momencie musiałam użyć czegoś, co nazywało się „monkey wrench”, czyli jak dla mnie „małpim kluczem”. Dni, a nawet tygodnie, które spędziłam na szukaniu małpy, która posiadała potrzebny mi klucz, do dziś powodują, że się uśmiecham. Bo o tym, że to „klucz francuski” dowiedziałam się przypadkiem. Nie mogłam wtedy sprawdzić tego w internecie. Pierwsze stałe złącze podłączono w domu moich rodziców rok później.
Słuchanie muzyki
Gdyby zrobić listę, dlaczego młodzi ludzie uczą się języka angielskiego, to chęć zrozumienia słów piosenek ulubionych zespołów, na pewno byłaby wysoko. Nie inaczej było w moim przypadku – chciałam szybko poznać podstawy angielskiego. Do teraz czuję ciarki zażenowania na plecach kiedy pomyślę, jak rozumiałam, a co gorsza, jak śpiewałem niektóre piosenki. W czasach przed internetem jedynym dostępem do tekstów utworów były okładki w formie książeczki do płyty CD lub kasety. Wydrukowane na nich były słowa wszystkich piosenek, ale nawet to nie pomagało, tym którzy nie znali języka. Jedno z popularnych czasopism dla nastolatków, drukowało w tamtym czasie tłumaczenia utworów. O ich poziomie najlepiej niech świadczy słynny przykład. Przebój „(You drive me) Crazy” Britney Spears pojawiał się tam przetłumaczony jako „Ty prowadzisz, ja szaleję”. I choć teraz to bawi, to wtedy odpowiadało poziomowi znajomości angielskiego u wielu z nas.
Spotkania z ludźmi
Najwięcej niezapomnianych lekcji angielskiego dali mi jednak ludzie, których miałam okazję poznać. Nigdy nie zapomnę nauczyciela historii z Bostonu. Rozmawiałam z nim o II Wojnie Światowej i byłam zaskoczona, że tak dobrze rozumiem, co mówi i że on rozumie mnie. Nie zapomnę, jak w Londynie wracałam z National Gallery i zaczepiona przez grupę turystów wskazałam im drogę. A tak jak oni byłam tam tylko na wycieczce. Zawsze będę też pamiętała, jak przez telefon rozmawiałam z przemiłą panią ze Szkocji. To, że rozumiałam, co mówi, uważam za swoje największe językowe osiągnięcie. Wszystko to nie miałoby miejsca, gdybym kiedyś nie zaczęła nauki i zazdroszczę tym, którzy mogą robić to teraz w tak wygodny sposób.
Dziś, aby porozmawiać z kimś po angielsku, nie musimy nawet wychodzić z domu. Nie musimy wstawać z łóżka czy fotela, a i tak możemy połączyć się z ludźmi po drugiej stronie globu. Na takiej zasadzie oparliśmy właśnie Tutlo. Z naszymi lektorami możesz porozmawiać o dowolnej porze z dowolnego miejsca. Jeśli jeszcze nie wypróbowałeś naszej bezpłatnej lekcji angielskiego, to zrób to teraz. Kto wie, może osoba, którą poznasz po drugiej stronie zostanie przez Ciebie zapamiętana jako świetny nauczyciel, a kurs angielskiego online będzie dla Ciebie strzałem w dziesiątkę!
Może Cię zainteresować: Z których seriali i filmów warto uczyć się angielskiego?