W tym artykule zagłębimy się w fascynujący świat gramatyki angielskiej, koncentrując się na rzeczownikach policzalnych i niepoliczalnych. Ta różnorodność rzeczowników jest podstawą struktury języka i ma znaczący wpływ na sposób, w jaki konstruujemy zdania i wyrażamy myśli. Omówimy, jak z łatwością rozróżniać te dwie kategorie, jak poprawnie używać przedimków i końcówek w liczbie pojedynczej oraz mnogiej, a także jak te formy wpływają na konstrukcję pytań i zdania. Przyjrzymy się również typowym błędom i powszechnym nieporozumieniom związanym z tymi zagadnieniami, dostarczając praktycznych przykładów i wskazówek, które pomogą w opanowaniu tej ważnej części gramatyki angielskiej
Spis treści
- Rzeczowniki w liczbie mnogiej i pojedynczej
- Rzeczowniki niepoliczalne
- Rzeczowniki a pytania
- Kiedy „some”, a kiedy „any”
- Charakterystyczne wyrażenia
- Nauka rzeczowników policzalnych i niepoliczalnych
Rzeczowniki w liczbie mnogiej i pojedynczej
Rzeczowniki policzalne (countable) to te rzeczowniki, które można bez trudu wyszczególnić na pojedyncze sztuki i je policzyć. Te poszczególne elementy mogą występować w liczbie pojedynczej i mnogiej. W liczbie pojedynczej przed nimi pojawia się przedimek nieokreślony: „a” lub „an”. W przypadku tworzenia rzeczowników policzalnych w liczbie mnogiej przedimek nieokreślony znika, za to pojawia się odpowiednia końcówka, na ogół „-s” lub „-es”.
Przykłady:
Rzeczowniki niepoliczalne
W przypadku rzeczowników niepoliczalnych (uncountable) sprawa wydaje się nieco bardziej utrudniona, chociaż tylko pozornie. Rzeczownikami niepoliczalnymi określamy te rzeczowniki, których nie da się w oczywisty sposób policzyć, ponieważ do podania ich ilości czy objętości potrzebny jest kubek, waga, miarka itp. Oczywiście, klasycznym, wręcz szkolnym przykładem jest mrożony groszek. Większość nauczycieli, podczas wprowadzania tego tematu, słyszy: „Ale mrożony groszek można policzyć przecież!”. Tak, można, ale w żadnym przepisie na potrawkę z mrożonym groszkiem nie jest podane: „A teraz dodaj 8613 kulek mrożonego groszku”. Także wszystkie przedmioty, które są zbyt małe, by je policzyć, a także ciecze, proszki, gazy – to wszystko rzeczowniki niepoliczalne. Nie występują one z jednoznacznym podziałem na liczbę pojedynczą czy mnogą, nie są także poprzedzone przedimkami nieokreślonymi. Niepoliczalne są także pojęcia abstrakcyjne.
Przykłady:
Ciecze oraz rzeczy półpłynne:
Produkty sypkie oraz pojęcia abstrakcyjne:
Rzeczowniki zakończone na „-ics” oraz inne rzeczowniki niepoliczalne:
Niektóre z tych wyrazów mogą sprawiać kłopoty, bo przecież „money”, czyli „pieniądze”, „butter”, czyli „masło” można policzyć. Zatem dlaczego w języku angielskim pieniądze są niepoliczalne? Bowiem nie ma osobnej formy dla liczby pojedynczej i mnogiej. Pojedynczy pieniądz, to np. moneta („coin”) lub jeden dolar („one dolar”) – i wówczas są one policzalne.
Rzeczowniki a pytania
Kiedy much, a kiedy many? W przypadku pytań należy stosować odpowiednie formy, zależne od rodzaju rzeczownika. O rzeczowniki policzalne pytamy: „How many”, natomiast o rzeczowniki niepoliczalne pytamy: „How much”. Obie formy należy tłumaczyć jako „Ile” (pamiętając o formach z polskiej odmiany, np. „Ilu”).
Przykłady dla obu rzeczowników:
Kiedy „some”, a kiedy „any”?
„Some” i „any” służą do wyrażenia bliżej nieokreślonej ilości. Używa się ich zarówno z rzeczownikami policzalnymi, jak i niepoliczalnymi.
„Some” występuje w większości zdań twierdzących, w pytaniach, na które znamy odpowiedź, oraz przy składaniu propozycji. „Some” z rzeczownikiem policzalnym w l. mnogiej oznacza „kilka”. Z rzeczownikiem niepoliczalnym oznacza „trochę”.
„Any” używamy w przeczeniach z „not”, wtedy „any” jest podkreśleniem przeczenia. Tłumaczony jest wtedy jako „żaden”. Pojawia się w pytaniach, na które nie znamy odpowiedzi i wtedy oznacza „jakiś”. W zdaniach twierdzących ma znaczenie „jakikolwiek”.
Charakterystyczne wyrażenia
Typowe wyrażenia, pomagające w posługiwaniu się rzeczownikami policzalnymi i niepoliczalnymi, to:
Teraz czas na przykłady zdań z tymi wyrażeniami:
Nauka rzeczowników policzalnych i niepoliczalnych
W przypadku rzeczowników policzalnych i niepoliczalnych często największą trudność sprawia nauka „rozdzielenia” ich właśnie na te, które można policzyć bez trudu i te, z którymi nie da się tego zrobić. W szklance mamy mleko – nie mleka, dlatego „milk” jest niepoliczalnym rzeczownikiem. Czas? Przecież możemy obliczyć, że pomiędzy 15:15 a 17:15 minęły dwie godziny. Owszem, ale czas jest jednostką abstrakcyjną. Należy pamiętać również o tym, że rzeczowniki niepoliczalne nie mają liczby mnogiej, czyli nie może powstać twór typu „flours”, jako „mąki”.
Jeśli mamy problem z nauką rzeczowników policzalnych i niepoliczalnych, to warto skorzystać z pomocy ekspertów. Mowa tutaj o angielskim online. Nasza internetowa szkoła językowa daje możliwość nauki całego materiału, nie tylko słówek, ale także gramatyki. Lekcje odbywają się w domu i prowadzą je polscy lektorzy lub native speakerzy. To dobre rozwiązanie dla osób, które nie mają możliwości nauki stacjonarnej, ale nie tylko. Powodzenia w nauce.